Uitstrooiceremonie Oma en surfen :)

Donderdag 10 augustus - dag 15: Na een lange nacht slaap staat er alweer een hele drukke dag op de planning. Vandaag is de dag dat de as van Oma uitgestrooid zal worden. Hierover wil ik niet al te veel in detail treden en op het internet zetten, maar er zijn me wel wat dingen opgevallen deze dag. Daar waar het in Nederland, en waarschijnlijk in heel veel westerse landen, heel strak en tot in de puntjes is gepland en alles met uiterste precisie in banen wordt geleid betreffende een uitvaartceremonie, gaat het in Indonesië echt volledig 180 graden gedraaid aan toe.  

Natuurlijk is een aantal dingen hetzelfde, locatie moet geregeld worden, priester en globaal een tijdsplanning. De uitvoering daar in tegen, te omschrijven als apart en onverwachts. Zo hebben we al gemerkt is het helemaal niet ongewoon om te laat te komen omdat je vast staat in het verkeer. Ook niet als je degene bent wie de as bij zich heeft, het is volkomen normaal dat men op elkaar moet wachten. En als er dan toch nog iemand mist bij het begin van de ceremonie, wordt er ook niet vreemd opgekeken als ze ietsje later binnenkomen, bij beide partijen niet. Als er even een gaatje valt in het programma wordt er dan ook uitgebreid gedag gezegd en welkom geheten. Het programma zelf bevat eigenlijk ook de hele dag, en niet iets dat in twee uur afgewerkt moet worden omdat dan de volgende alweer klaar staat. 

De ceremonie bestaat globaal uit drie delen, eerste deel is het laatste verbrandingsritueel. Daarbij horen nog een hele rits gebeden, gezang en bloemoffers. Nadat de offers gemaakt zijn, wordt alles in de hens gestoken tot er niets anders dan as overblijft. Dat gebeurt gewoon in de tuin van de tempel met een enorme gaspit, wat meer leek op een vuurkanon. Het tweede deel was het zegenen van alle andere offers en het zegenen van Oma, eigenlijk weet ik niet zo goed wat er hier nu allemaal gebeurde. Een ding was wel zeker, dat belletje dat 1,5 uur bijna non stop  heeft gerinkeld was zéér aanwezig. En het laatste deel op het strand, vlak voor het uitstrooien nog meer zegens, naar alle windrichtingen de hemel en de aarde en de uitstrooiing zelf. 

Dit alles is buiten en er gebeuren op het terrein nog allerlei dingen die niets te maken hebben met ons of de ceremonie. Auto's komen en gaan, mensen blijven staan en kijken, honden die weggejaagd worden, (andere) mensen die moeten lachen op de meest serieuze momenten van het hele gebeuren (wat een beetje doet vergeten dat het om een uitvaart gaat, lekker relativerend) De hele stoet auto's in beweging krijgen richting het juiste strand en wie er nou eigenlijk allemaal mee het water opgaan voor de uitstrooiing. Sommige dingen worden letterlijk een beetje aan elkaar geknoopt ala moment suprème.

De dag werd afgesloten met een van de offers dat ook al bij de tempel lag; babi guling, oftewel varken aan het spit. Dit beestje heeft dus een tijd tussen de offers gelegen en na de uitstrooiing werd deze aangesneden en opgepeuzeld door alle gasten en genodigden. Toen we weer bij de ashram waren was het alweer 4 uur en in no time was het alweer etenstijd.en bedtijd.

Vrijdag 11 augustus - dag 16: We hebben met een paar gasten die gisteren ook bij de ceremonie waren uitgenodigd om in Denpasar te gaan lunchen. Dus wij hadden onze hebben en houden alweer in de koffers gestouwd en zijn weer in de auto gestapt in de richting van de hoofdstad van Bali. Na dik een week in alle rust kunnen gaan en staan waar je wilt, was dit wel weer even andere koek. 5 kilometer afleggen in de auto kost je meer tijd dan wanneer je deze te voet had afgelegd. Nu waren wij een aan de beurt om dik 3 kwartier te laat te komen. Na deze lunch hebben nog een keer deze helse toestand doorstaan en ik heb mijn vervoersmiddel ingewisseld voor een fiets bij het vertrek naar de eetlocatie. We gaan naar Lonny's restaurant toe! Ergens heb ik Lonny al eens genoemd, de man van de Indonesische gerechtjes in mandje in de supermarkt. 

Ook daar hebben we iemand leren kennen die veel voor de familie heeft betekend. Het was de Balinese  dansleraar van Dé en Nonnie en zijn vrouw. Ikzelf heb ze niet echt gesproken want ik werd getroffen door de fijnigheidjes van het vrouw zijn en een baarmoeder hebben, dus echt veel interactie had ik niet deze avond. Wel heb ik ontzettend genoten van alles wat er gebeurde, want eten bij Lonny is niet alleen eten. Het is een hele avond vol met uiteraard héérlijk eten, lekkere drankjes en live muziek met prima vocale begeleiding. Zelfs Lonny heeft tussen het leiden van de keuken, de bar, praatjes maken met gasten meerdere liederen gezongen in het Engels, Nederlands en zelfs Spaans! Wil je zingen? Ga je gang, graag zelfs! Een van onze gastenkring heeft de stoute schoenen aangetrokken en een aantal liederen gezongen, niet veel later kwam er nog een gast naar de microfoon, of hij ook iets zou mogen doen. Kortom, eet je bij Lonny's? Dan is je hele avond verzorgd, midden in de stad, midden tussen de rijstvelden met een geweldige ambiance. Ik zou iedereen willen aanraden om daar een keer te gaan eten als je op Bali terecht komt.

Zaterdag 12 augustus - dag 17: We zijn dus in Denpasar, regio Canggu en dat betekent: SURFEN!! Meteen in de ochtend het strand op, opzoek naar een surfschool. Nou dat was niet moeilijk, er staan wel 30 van die tentjes naast elkaar op het strand allemaal aan je te trekken als ze door hebben dat je surflessen wilt. In no time hadden we school te pakken, of we 4 dagen konden surfen, ja hoor kan wel en of we meteen konden beginnen, dat was ook geen probleem. Hup shirtje aan, even wat aanwijzingen hoe en wat, warming upje en het water in! Anderhalf uur later kwam ik er weer uit zonder overtuigend op m'n board te hebben gestaan. Beetje jammer, maar dat komt nog wel. Ergens hadden we verwacht dat we na een uurtje weer het water in zouden gaan, dat ging niet helemaal door. De leraar kon aan ons zien dat we niet meer voldoende kracht hadden om met vloed nog enige vooruitgang te boeken. Weer terug in de guesthouse hebben we lekker ontspannen gedaan, er waren wat boodschapjes gedaan, het gebruikelijke. Wat we al ruim twee weken keukenloos geweest te zijn, was het heerlijk om weer een gaspitje tot je beschikking te hebben. We hebben dan ook meteen pannenkoeken gebakken voor het avondeten. Daarna was het alweer bedtijd want we worden morgen vroeg op het strand verwacht.

Zondag 13 augustus - dag 18: Strak om 8 uur stonden we op het strand voor onze volgende surfsessie. Het weer is niet super fantastisch dus het is niet echt heel druk op het waren en de golven waren van het juiste formaat voor ons. Het is me gelukt om te blijven staan en de laatste golf heb ik zelfs helemaal kunnen uitrijden tot op het strand.

In de middag hebben we een flinke wandeling over het strand gemaakt. Van Pantai Batu Bolong zijn we naar Ecco Beach en zelfs naar Manggu Beach gelopen. Onderweg kwamen we nog een olifanten-meerman standbeeld tegen en natuurlijk hebben we veel surfers hoge golven zien pakken. Als brunch een samenvoegsel van breakfast en lunch is dan moet er ook wel zoiets voor de lunch en diner zijn, iets zoals luner ofzo. Anyway, ons luner was in een kleine warung op een vrijwel verlaten Manggu Beach. Heerlijk even weg uit de drukte van de toeristengekte. 's Avonds hebben we eerst een happy hour meegedraaid bij een van de druk bezochte strandtenten en later de zonsondergang gezien vanuit een van de mooiste tuinen van Canggu. Na het eten waren we bekaf en zijn vroeg tussen de lakens gekropen.

Maandag 14 augustus - dag 19: Om half negen stonden we klaar voor onze derde surfsessie. Deze sessie zal als onze beste sessie de boeken in gaan. Het was bewolkt en fris voor Balinese begrippen, dus rustig op het water. De golven hadden voor ons de juiste hoogte en de juiste afstand tussen de golven in. Wij alle drie hebben heerlijk kunnen surfen. 

In de middag hebben we eigenlijk onze eerste stranddag gehad, geheel met handdoekje op het strand, ploeteren in de branding, golven en flinke stromingen trotseren in borstdiep water. Dit voelde als een echte vakantiedag. Voor het avondeten hebben we voor het eerst bij een vegetarisch/vegan eettentje gegeten. Zeker niet slecht, maar die toetjes.... Daarvoor gaan we morgen gewoon nog een keer langs komen! 

Dinsdag 15 augustus - dag 20: Tijdens ons ontbijt, met zelf gebakken eitje, begon het ineens te plensen, bakken uit de hemel, zouden we nog wel kunnen surfen? Ietsje later dan afgesproken stonden we toch op het strand, echt droog was het niet en de volgende hoos water kwam over. De surfleraren hadden er duidelijk geen zin in, maar toen het droog werd zijn we toch het water ingegaan. De droogte was van korte duur en we werden nat van zowel onder als boven. De zee was wat ruwer dan gisteren en in combinatie met de regen viel het allemaal niet echt mee. Na een paar mislukte golven werd ik een beetje gefrustreerd en lette ik niet goed op wanneer de volgende golf langs kwam. Exact op ditzelfde moment wil ik m'n haar uit m'n gezicht vegen, dit in combinatie met een golf, leidde ertoe dat ik mezelf met een vinger in m'n neus stak. Die begon dan ook meteen te bloeden als een rund, of het leek te bloeden als een rund. Je weet wel, bloed en water, het lijkt soms meer dat het is. Maar toch, ik moet naar de kant want op de golven kan je niet de bloeding stoppen of verder surfen. Het bloeden stopte eigenlijk zodra ik weer op het strand stond, maar m'n snottebelletjes bleven rood, dus ben maar op het strand gebleven. Gelukkig mochten we die middag terug komen van de leraren om gratis een board te pakken en de zee in te gaan. Dus surfen zou ik toch wel.

Maar eerst gaan we iets anders doen. We willen de tempel bezoeken die in de zee staat en dus eigenlijk alleen te bereiken is als het eb is. We hadden fietsen gehuurd en zijn als koppige Hollanders zo de verkeersgekte ingesprongen. Gewoon door trappen op de grote weg en niet zo moeilijk doen met inhalen jongens! Kan makkelijk! Een half uur later stonden we bij Tanah Lot de enorme golven te aanschouwen die zich met waanzinnige kracht op de rosten beukte en daarmee voor hoog opspattend water zorgde. Na wat fotomomenten zijn we een rondje gaan lopen en bij een restaurantje gaan zitten waar met koeienletters smoothie bowls op het bord stond. Daar zijn er ook vier van besteld. Zo, flinke bowls en lekker...!!!! 

Rond 3 uur stonden we alweer op het strand bij de durfschool. Helaas waren we nog een beetje te vroeg en de golven dus net even te hoog om comfortabel je eigen ding te gaan doen. Dus we relaxen wat, totdat een van de leraren een american football te voorschijn haalt en met Lau en Vin begint over te gooien. Niet veel langer daarna stond er een random dude op die ook wel wilde meer doen. Ik kan eigenlijk niet zo heel goed stil zitten dus ben een beetje aan de zijkant gaan kijken. De bal kwam na een mislukte worp in m'n buurt terecht en 'nonchalant' gooi ik hem terug. De boys direct onder de indruk en de nodig wooah geluiden ontsnapte hier en daar. Uiteraard ben ik dan om en ga er bij staan. Na een uurtje waren we er wel een beetje klaar mee en de golven zagen er al heel wat beter uit, dus we pakken de planken en zijn bijna tot sun down bezig geweest met golfjes pakken. Dat blijkt nog best pittig lastig zonder het extra zetje dat de leraar tot nu toe altijd gaf. Dus heb misschien maar drie goede rides gehad. Maar dat deerde niet, het was echt leuk om het een keer helemaal zelf uit te vogelen. 

Deze avond voor de tweede keer bij dat vegetarische/vegan tentje gegeten. Wederom was het lekker en ik heb zelfs twee toetjes besteld, want ik kon echt niet weggaan zonder de bananen/kokosnoot koekjes! Morgen laatste dagje Bali, we vliegen namelijk naar Manado, noord Sulawesie.