Touren langs de noordkust van Bali

Woensdag 2 augustus - dag 7: We hebben de auto voor 200.000 rupiah per dag (€12,- p/d) gisteren in ontvangst genomen en wordt meteen ingezet om naar het centrum van Denpasar te rijden. De laatste voorbereidingen voor de uitstrooiing van Oma worden in gang gezet, want er moet traditionele Balinese kleding komen voor ieder familielid. In de tussentijd zijn ik en m'n broertjes en neefje ons aan het vermaken in het zwembad van het hotel en we spelen ook nog een potje biljart. In de vroege middag kwam moeders terug en samen met mam en Dé hebben we ergens een outlet onveilig gemaakt. Lau had nog steeds geen broek op de kop getikt, dat is hier nu eindelijk wel gelukt! Snel weer de auto in want we willen voor het donker aan de noordkant van Bali zijn. Eenmaal uit de drukte van Denpasar wordt het rijden een stukje meer in beweging zijn en velen stukken minder stil staan. Desalniettemin duurt de rit van 82 kilometer lang 2,5 uur volgens google maps. Dwars over Bali heen, over de vulkaan Bratan, die drie prachtige gelegen meren heeft liggen in de caldera. De hele rit lang moet je trage vrachtwagens inhalen, op een weg met twee banen waarop in tegengestelde richting gereden wordt. Op zich nog niet zo moeilijk, maar voeg nu alle brommers en motoren toe die midden op de weg rijden en geen centimeter voor je willen uitwijken als je een inhaalmanoeuvre uitvoert. Al met al waren we goed op weg totdat mam een afslag miste tijdens het naar beneden rijden op een heel smal bergweggetje. Van keren was geen sprake, dus dan maar doorrijden, de schemering was al begonnen en verlichting is afwezig op deze weg. Gelukkig bereiken we vlak na zonsondergang de hoofdweg die wel verlicht, en met slecht 25 minuten vertraging komen we aan in ons hotel in Lovina. We droppen onze koffers in de huisjes en eten nog iets in het restaurant van het hotel. Daarna is het alweer bedtijd.

Donderdag 3 augustus - dag 8: Na het ontbijt lopen we het strand op waaraan onze huisjes liggen. Met een visser wordt er een dealtje gesloten om ons morgenochtend mee te nemen de zee op, opzoek naar dolfijnen, Alleen vertrekken we wel wat later dan alle dolfijnentours, want dat zou schelen ivm de drukte op het water. 

Een stukje verderop besluiten we het water in te gaan en tot onze verrukking is het water heerlijk warm en super kalm. Wel erg zout, maar dat viel te verwachten met deze hitte. Jammer genoeg werd het niet diep en sta je maximaal heuphoogte in het water en daarna zijn ere zelfs stenen met scherpe randjes en koraal. Dus dat duurde niet lang voor we er weer uit waren. Vin is niet zo erg lekker en gaat terug naar z'n huisje, de rest gaat opzoek naar een supermarkt want er moet water ingeslagen worden. 

Eenmaal terug op het huisjescomplex gaan we aan het zwembad zitten en nemen we een frisse duik. Het bad is zelfs diep aan een kant, maar het water smaakt zuur en prikt nogal aan je ogen, dus ik was er al snel klaar mee. Ik was wel benieuwd hoe de zee voor onze deur zou zijn en ben het water ingelopen. Tot mijn blijdschap werd het hier wel een stuk sneller diep en het water helder. Ik ben snel mijn duikmasker en snorkel gaan halen en ben zeker wel een uur wezen snorkelen. Heb wel twintig wit met bruin/oranje zeesterren gezien, vele gecamoufleerde visjes op de bodem en hier en daar een krab dat z'n eten bij elkaar scharrelt. 

Het is alweer etenstijd en we zitten in een restaurantje van de zonsondergang te genieten en bestellen ons eten. Ergens hier ging het voor mij mis, ik had al een beetje dunne ontlasting, maar door een slechte (veel te sterke) mojito in combinatie met het eten raakte mijn darmen volledig van slag. Eenmaal thuis ben ik direct gaan slapen.

Vrijdag 4 augustus - dag 9: Deze ochtend ben ik nog wel opgestaan om te kijken of ik mee kon op de boot, maar halverwege het lopen was het voor mij duidelijk dat ik maar beter kon omkeren. Onderweg terug naar huis had m'n ontbijt ook weer nieuw daglicht gezien, het waren drie slokken water. Ik heb de hele ochtend op bed gelegen en 's middags ben ik in de schaduw aan het zwembad gaan liggen. Uiteindelijk was de zoektocht naar dolfijnen was een beetje in het water gevallen, volgens moeders. Er waren teveel bootjes op het water en de dolfijnen werden erg opgejaagd, maar het uit de hand voeren van de visjes was wel erg leuk.

Zaterdag 5 augustus - dag 10: Ik voel me gelukkig al stukken beter en kan met een gerust hart voor langere tijd in de auto stappen. Want we gaan alweer weg! Voordat we naar het volgende dorp rijden, nemen we even een detour en gaan de bergen weer in. We gaan langs de Sekumpel watervallen, die midden in het groen van Bali liggen. Vanaf de parkeerplaats is het nog een flinke wandeling naar beneden en tot zeker wel 300 traptreden voor we onderaan de watervallen staan.

Mijn broertjes en ik nemen een duik in het koude, heldere water en proberen dichtbij het vallende water te komen, de stroming is pittig en het water slaan als kleine hagelsteentjes om je schouders. Na wat pretmomentjes en foto's beginnen we aan de terugtocht. Als we dan eindelijk de 300 treden weer naar boven hebben geklommen, gaat moeders achterop de brommer verder omhoog en wij wandelen het laatste stuk stevig door omhoog. Bovenaan hebben we nog even een drankje gedaan, de teh lemongrass viel tegen, maar de teh jahe (gemberthee) viel goed in de smaak. Van deze thee hebben we dan ook wat gekocht. Oké terug naar de auto en op naar het volgende dorp Amed!

Eerst nog even lang Singaraja om een sd kaart te kopen die snel genoeg is om filmpjes te schrijven in 4k en dan snel door naar ons volgende verblijfplekje. Ergens rond 5 uur komen we aan in Amed en na wat gezoek en rond te hebben gevraagd vinden we onze (wederom) huisjes voor de komende drie nachten. Wanneer we ons geïnstalleerd hebben gaan we op pad, we willen de komende dagen gaan duiken en zijn dus opzoek naar een duikschool. Het mag zo zijn dat het wemelt van de duikscholen in Amed en al snel zien we een degelijk uitziende school en na een praatje zijn we om. We mogen morgen al, dat komt goed uit, want zo hadden we het gepland. Meteen gear gepast en alle papieren getekend. Morgen 8 uur sharp worden we opgepikt bij ons verblijf.

Deze duikschool werkt samen met een restaurant en hotel/duikresort, dus nadat we alles geregeld hadden mochten we meteen aanschuiven voor het avondeten. Hoe chill is dat! Daarna snel naar huis want er moet geslapen worden voor het duiken.

Zondag 6 augustus - dag 11: Om 7 uur gaat de wekker, snel even een broodje scrambled egg gegeten en om tien voor acht stond de bus al op ons te wachten. Bij de duikschool ontmoeten we onze duikmaster en de vierde duiker van ons groepje, Diane. Het is voor ons slecht twee weken geleden dat we ons brevet hebben gehaald en het wordt de eerste keer dat we in zout water te water gaan. Dus we vinden het allemaal een beetje spannend. Ik heb altijd in het begin moeite met klaren, zo ook nu, maar het viel gelukkig nog reuze mee. Heel snel voelde we ons als een vis in het water. We duiken bij een scheepswrak, the US Liberty, dat in de WOII is getorpedeerd 50 km van de kust. Voor deze duikstek hebben ze het versleept naar de kust. Met onze neppe gopro hebben we hier heel wat foto's en filmpjes gemaakt van de kleurrijke onderwaterwereld. Na 40 minuten kwamen we weer boven voor een kopje thee en een uurtje rust. Meteen daarna dalen we nog een keer af naar 23 meter, wat eigenlijk niet mag want we zijn getraind om tot 18 meter te gaan. Maar het allemaal zo mooi dat je sms vergeet je diepte in de gaten te houden en dan zak je onopgemerkt een beetje door. We hebben in de tweede duik een stukje door het wrak gezwommen en zelfs een schildpad gespot! De foto's en video's komen later, of hier of op facebook!

Na afloop kregen we een heerlijke lunch in hetzelfde restaurantje waar we gisteravond zaten. Ondertussen keken we op geplastificeerde kaarten welke vissen we allemaal gezien hebben. Ook werden de beelden op onze camera's bekeken en werden de plannen voor morgen al uitgezet. Thuis aangekomen heb ik niet zoveel uitgevoerd, een beetje gerelaxt en vorige edities van deze blog geschreven. Lau en mam zijn wezen snorkelen, Vinni zat ook ergens te chillen. We wilden nog eens de zonsondergang zien tijdens het eten, dus we hadden een leuke warung uitgekozen op het zwarte strand. Nog voordat we ons eten hadden besteld liep mijn neefje en wat vrienden langs en met wat gegil worden we herenigd. Ze zijn opzoek naar een slaapplek en lopen vrij snel weer door want de schemering begint in te zetten. Na het eten was het ook al snel bedtijd want we worden om 08.00 weer opgewacht.